งิ้วดั้งเดิมกวางโจว ：งิ้วกวางตุ้ง

งิ้วกวางตุ้ง พัฒนาจากงิ้วใต้ แพร่หลายที่กวางตุ้ง ฮ่องกง มาเก๊าและชุมชนชาวจีนโพ้นทะเลต่างประเทศ เป็นงิ้วที่มีความสำคัญมากที่สุดบริเวณหลิ่งหนาน เป็นส่นประกอบสำคัญมากนักของวัฒนธรรมกวางตุ้ง หลังจากผุ้ปกครองราชวงศ์ชิงปลดการห้าม นักแสดงงิ้วกวางตุ้งรวมกันจัดตั้งปาเหอฮุ่ยก่วน หลังจากนัั้นกลายเป็นหนึ่งในศูนย์กิจกรรมงิ้วกวางตุ้ง เมื่อวันที่ 30 กันยายน พ.ศ.2552 งิ้วกวางตุ้งรับการยอมรับจากยูเนสโก้ ถูกรับการบันทึกในรายชื่อมรดกโลกทางวัฒนธรรมที่ไม่มีตัวตน

งิ้วกวางตุ้งเป็นศิลปะการแสดงนามธรรมที่รวมวิธีการแสดง ร้อง พูด เล่น สู้อยุ่ในหนึ่งเดียว พร้อมมีนักดนตรีเพื่อประกอบดนตรีละคร เวทีและชุดการแสดงทีมีเอกลักษณ์ส่วนตัวอย่างโดดเด่น

บทงิ้วกวางตุ้งที่มีชื่อเสียงมีดังต่อไปนี้ ： “นาพญา” “ซากปิ่นม่วง” “หมู่ตันถิง ความฝันตื่น” “ซวงเซียนป้ายเว่ถิง” “จ้ายซื่อหงเหมยจี้” “เซียงหลัวจ่ง” “เชอร์รี่แดงแต่ใจแตกสลาย” “เลือดย้อมดอกดาดตะกั่ว” ฯลฯ คณะแสดงงิ้วกวางตุ้งมีอยู่ คณะละครเจว๋เซียนเซิง คณะละครมณฑลกวางตุ้ง คณะละครกวางโจว คณะงิ้วกวางตุ้งถั่วแดง นักแสดงงิ้วกวางตุ้งที่มีชื่อเสียงมีอยู่ดังต่อไปนี้

เซวเซียนเจว๋ หม่าซือเฉิง เลี่ยงชื่อป๋อ เหลียงสิ่งปอ ซินหม่าซือเฉิง ฟางเยี่ยนเฟิน หงเซี่ยนหนี่ หลางจุนยวู่ หลัวผิ่นเชา นักแต่งบทละครถังตี๋เซิง ฯลฯ